Een schone slaap. Een liefde tussen broer en zus

Evenals in Stevens’ debuutroman Mindere goden gaat het in Een schone slaap om een liefdesgeschiedenis. Een liefde tussen broer en zus ditmaal. Op de drempel van een Londense danscarrière vliegt Hero naar Nederland voor een laatste vakantie met zijn zus Ida, de heldin van zijn kindertijd. Een keur van cultuursteden ligt op hen te wachten: Parijs, Praag, Venetië, maar naarmate de dagen en slapeloze nachten verstrijken, rijst de vraag of ze ooit één stap buiten Stevens’ onmiskenbare universiteitsstadje zullen zetten.

Het huis waar Ida woont heeft evenveel geheimen als kamers. Iemand imiteert Da Vinci’s vierarmige, bijna gevleugelde figuur en suist van een flat. Een poging te vliegen of gewoon zelfmoord? En wat hebben broer en zuster eigenlijk gemeen buiten hun kinderjaren? Steeds minder, naarmate Ida het onmogelijke van Hero lijkt te vragen, en uiteindelijk redt een meisje in een zebrahemdje zijn onschuld in de luchtigste verleidingsscene in onze letteren.

Een schone slaap is een verhaal van verloren illusies, maar ook een laconiek protest tegen de aanslag op de geschiedenis die het grenzeloze Europa is. Hero behoort tot de generate kinderen die werden gemaakt nadat hun ouders zich door de sixties hadden geswingd. Een generatie die Stevens met afstand beziet, zodat Een schone slaap vooral uitblinkt door geslepen ironie en Nabaokviaans taalvuurwerk.

Verscheen in oktober 1991